İçimdeki Pişmalık

Aslında pişmanlık duygusundan nefret ederim. Çünkü bir kere söylemiştirim.Bitmiştir. Geri dönüş yoktur, ne yapsan ne etsende, yoktur geri dönüşü. İçimde bugün en nefret ettiğim duygu özelimi açıklamanın pişmanlığı içindeyim. Halbuki sırf odaha iyi hissetsin yaşadığı duygu kötü değil daha beteri var diye, anlattım. Ama şimdi keşke anlatmasaydım diye içim içimi yiyiyor.
Çünkü deyecek bir insan olup olmadığı bilmiyorum. Birde dedikoducu olup olmadığını bilmiyorum. Artık kimseye güvenmiyorum. Onun için içimde kemiren duygular beni yemekte ama özeti şu sırf o kendini iyi hissetsin diye söyledim. Bence bunun mutluluğu olmalı. Üzülmemliyim.

---------------------------------------------

Bide burdaki aptallar beni yıldırmak isitiyorlar ama yanılıyorlar. Ben neleri atlattım, hemde neleri.
Siz benim için evrenin en küçük varlığısını, sinek bile sizden büyük . :))
Onun için uçun uçun midemizi bulandırın tam bal buldum derken içine düşüp ölün :)