27 yıldır bu mahhalede oturuyorum. Adana Şakirpaşa daha düne kadar kendimi özgür hissettiğim, sevdiğim mahllem beni korkuttu. 10 yıl 5 yıl önce göç ile gelen adamlar bugün ortalıkta tehdit savuracak kadar cesaret dolmuşlardı. sabah dışarı çıktıgım koca ana cadde birtane açık dükkan yoktu. Eczane hastane ekmekçi herşey kapanmıştı. Arabalar bile geçmiyordu. Ekmek parası kazanmak için çalışan insanları engelliyen bir toplum. Dava ne zamandan beri birilerinin hayatını tehdit oluşturuken savunulmaya başladı. Ne zamandır engelle aşılmaya başlandı. Kendini bilmeyen davanın ne demek oldugunu bilmeyen, birkaç klaktan dolma bilgi ile yola sokaklara dökülmüş insanlarla ve çocuklar ülkenin gelecegi git gide daha kötü hale gelmektedir. Mutlu egitimli çocuklar nasıl yetişecek. Bu düzende bu anlayışta.
Bu eylemlerin biranönce sonu gelmeli.
Kaydol:
Kayıt Yorumları (Atom)
Blog'da 10.Yılımız
Bir bahar günü heyecanla içimdeki yazma şevki ile, Elif Şafak kadınların yazmasına dair iki cesaretlendirdiği sözler söyledikten sonra kend...
-
Bugün bu cümleyi Ufuk Hanım(Ufuk Tarhan) twitter'na yazmıştı. Sonra düşündüm. Kıyıyı gözden kaybetmek o büyük casaret nasıl geçilecek na...
-
2013 o kadar hızlı o kadar telaşlı bir o kadar karışık....... Acısıyla tatlısıyla, Sevinçleriyle Hüzünleriyle.... Kayıpları ile ....
-
Bir bahar günü heyecanla içimdeki yazma şevki ile, Elif Şafak kadınların yazmasına dair iki cesaretlendirdiği sözler söyledikten sonra kend...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder